مطرح کردن کلمات؛علارقم میل باطنی ام،جدایی ناخواسته سرباز آبی،مثل بعضی ها منتی ندارم و ...بوی آرامش نمی دهد!

فرهاد مجیدی که سال‌ها پیراهن تیم فوتبال استقلال تهران و تیم ملی را بر تن کرده بود، امروز کفش‌هایش را آویخت و با مستطیل سبز وداع کرد.
مجیدی که در سال‌های گذشته به عنوان یکی از بازیکنان تاثیرگذار استقلال، عملکرد مناسبی در این تیم داشت و به بازیکن محبوب هواداران استقلال تبدیل شده بود، سرانجام امروز (جمعه) تصمیم گرفت در سن 36 سالگی از فوتبال خداحافظی کند.
کاپیتان آبی‌ها با وجود پیشنهادهایی که داشت حاضر نشد در تیمی به غیر از استقلال بازی کند، اما مسوولان این تیم به ویژه امیر قلعه‌نویی خواهان او نبودند و مجیدی پس از اینکه فصل گذشته برای بازی با الغرافه قطر از استقلال جدا شد، با آمدن قلعه‌نویی دیگر نتوانست به جمع آبی‌های پایتخت بازگردد.
مجیدی در بازی‌های گذشته استقلال، بارها از سوی هواداران این تیم تشویق شد و آنها خواستار بازگشت مجیدی به تیمشان بودند. اما این درخواست هیچ‌گاه از سوی قلعه‌نویی جدی گرفته نشد، تا اینکه مجیدی برای همیشه از دنیای بازیکنی خداحافظی کند.
تحلیل: آیا فرهاد با مطرح کردن جدایی ناخواسته،علارقم میل باطنی و ....در متن نامه خداحافظی خود که بعدها خیلی در موردش تجزیه و تحلیل خواهد شد،و اقعا مرگ فوتبالی زندگیش را پذیرفته است!؟کاپیتان شماره 7 که در تاریخ 91/7/7 . مصادف  با سالروز میلاد امام هشتم شیعیان بازنشستگی خود را اعلام کرده است ،آیا از ته دل و برای کمک به استقلال این جام زهر را نوشیده است!؟
 اگر واقعا فرهاد از فوتبال خداحافظی کرده باشد،باید دلایل این بازیکن را مبنی بر اینکه چرا به یکباره همچنین تصمیمی گرفته است را مورد بررسی قرار داد. آیا فرهاد همانگونه که به این نتیجه رسید که به خاطر میدان دادن به جوانان از تیم ملی کنارگیری کرد،ازاستقلال هم با این نظریه و همچنین به دلیل کمک کردن به تیم محبوبش و کم کردن از بار انتقادات هوادارانش از روی بازیکنان و  کادرفنی فعلی تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفته است.